Każda firma spedycyjna jest zobowiązana do przestrzegania wielu restrykcyjnych przepisów zawartych w międzynarodowych umowach i aktach prawnych. Prezentujemy główne dokumenty prawne regulujące międzynarodowy transport drogowy. Znajdziesz tu ustawy, konwencje i rozporządzenia, które obowiązują przewoźników i spedytorów działających zarówno na rynkach lokalnych, jak i międzynarodowych. Wybraliśmy 15 najważniejszych dokumentów, których znajomość jest konieczna do sprawnej pracy spedytora, logistyka i przewoźnika. Wszystkie dokumenty pochodzą z publikacji organów odpowiedzialnych za międzynarodowy transport drogowy.
Konwencja celna dotycząca międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetów TIR (konwencja TIR) z 1975 r.
Uwaga: Jedynie tekst konwencji i załączniki do niej przechowywane przez Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych jako depozytariusza konwencji TIR stanowi tekst autentyczny konwencji TIR i załączników do niej. Niniejsza publikacja służy wyłącznie celom informacyjnym.
PRZECZYTAJ TEKST KONWENCJI TUTAJ
Konwencja dotycząca odprawy czasowej (m.in. zastosowanie karnetu ATA oraz karnetu de Passage) z 1990 r.
W dniu 26 czerwca 1990 r. została sporządzona w Stambule Konwencja dotycząca odprawy czasowej, wraz z następującymi dokumentami:
1) załącznikiem A dotyczących dokumentów odprawy czasowej (karnety ATA i karnety CPD),
2) załącznikiem B1 dotyczącym towarów przeznaczonych do wystawienia lub wykorzystania na wystawach, targach, kongresach lub podobnych imprezach…
PRZECZYTAJ TEKST KONWENCJi TUTAJ
Konwencja o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR)
Umawiające się strony, uznając za pożyteczne uregulowanie w jednolity sposób warunków umowy międzynarodowego przewozu drogowego towarów, w szczególności jeśli idzie o dokumenty używane do tego przewozu oraz o odpowiedzialność przewoźnika, zgodziły się na następujące postanowienia…
PRZECZYTAJ TEKST KONWENCJI TUTAJ
Konwencja o wspólnej procedurze tranzytowej (WPT) z 1987 r.
Niniejsza Konwencja ustanawia środki dotyczące przewozu towarów między Wspólnotą a krajami EFTA, jak również między poszczególnymi krajami EFTA; w tym celu wprowadza się wspólną procedurę tranzytową, w ramach której towary bez względu na ich rodzaj i pochodzenie, mogą być w danym wypadku również przeładowywane, wysyłane dalej lub składowane.
PRZECZYTAJ TEKST KONWENCJI TUTAJ
Rozporządzenie (WE) nr 561/2006 z dnia 15. marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego w UE
Niniejsze rozporządzenie ustanawia przepisy dotyczące czasu prowadzenia pojazdu, przerw i okresów odpoczynku kierowców wykonujących przewóz drogowy rzeczy i osób w celu ujednolicenia warunków konkurencji pomiędzy poszczególnymi rodzajami transportu lądowego, zwłaszcza w odniesieniu do sektora transportu drogowego oraz w celu poprawy warunków pracy i bezpieczeństwa drogowego. Niniejsze rozporządzenie ma na celu także przyczynienie się do polepszenia metod monitorowania i egzekwowania przepisów przez Państwa Członkowskie oraz poprawy warunków pracy w transporcie drogowym.
TREŚĆ ROZPORZĄDZENIA DOSTĘPNA TUTAJ
Rozporządzenia (WE) nr 10712/2009 z dnia 21. października 2009 r. ustanawiające wspólne zasady dotyczące warunków wykonywania zawodu przewoźnika drogowego
Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do wszystkich przedsiębiorców, którzy mają siedzibę we Wspólnocie i wykonują zawód przewoźnika drogowego. Dotyczy ono również przedsiębiorców, którzy mają zamiar wykonywać zawód przewoźnika drogowego. Odniesienia do przedsiębiorców wykonujących zawód przewoźnika drogowego uznaje się w odpowiednich przypadkach za obejmujące odniesienie do przedsiębiorców, którzy mają zamiar wykonywać ten zawód.
TREŚĆ ROZPORZĄDZENIA DOSTĘPNA TUTAJ
Rozporządzenie (WE) nr 10722/2009 z dnia 21. października 2009 r. dotyczące wspólnych zasad dostępu do rynku międzynarodowych przewozów drogowych
W przypadku przewozu z państwa członkowskiego do państwa trzeciego i w odwrotnym kierunku niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do części przejazdu na terytorium dowolnego państwa członkowskiego, przez które odbywa się tranzyt. Rozporządzenie nie ma zastosowania do tej części przejazdu na terytorium państwa członkowskiego załadunku lub rozładunku, jeśli nie została zawarta niezbędna umowa między Wspólnotą a danym państwem trzecim.
TREŚĆ ROZPORZĄDZENIA DOSTĘPNA TUTAJ
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 31. grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia
Na podstawie art. 66 ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1996 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, z późn. zm.) zarządza się, co następuje…
TREŚĆ ROZPORZĄDZENIA DOSTĘPNA TUTAJ
Umowa europejska dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR) z 1957 r.
Właściwe władze Umawiających się Stron, mogą przeprowadzać w każdym czasie na swoich terytoriach, kontrole mające na celu sprawdzenie czy przestrzegane są wymagania dotyczące przewozu towarów niebezpiecznych. Jednakże, kontrole te powinny być przeprowadzane bez nadmiernego angażowania osób, majątku lub środowiska oraz nie powinny powodować znaczących zakłóceń w ruchu drogowym.
Umowa europejska dotycząca pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe (AETR)
Umawiające się Strony pragnąc popierać rozwój i usprawnienie międzynarodowych przewozów drogowych pasażerów i ładunków, przekonanie o potrzebie zwiększenia bezpieczeństwa ruchu drogowego, uregulowania niektórych warunków zatrudnienia w międzynarodowym transporcie drogowym zgodnie z zasadami Międzynarodowej Organizacji Pracy oraz wspólnego ustalenia niektórych środków dla zapewnienia przestrzegania takiego uregulowania,
uzgodniły, co następuje…
Umowa o międzynarodowych przewozach szybko psujących się artykułów żywnościowych i o specjalnych środkach transportu przeznaczonych do tych przewozów (ATP) z 1970 r.
Przy wykonywaniu międzynarodowych przewozów szybko psujących się artykułów żywnościowych środki transportu mogą być nazwane „izolowanymi termicznie – izotermicznymi”, „z układem chłodniczym – lodownia”, „z mechanicznym urządzeniem chłodniczym – chłodnia” lub „środkiem transportu ogrzewanym” pod warunkiem, że spełniają wymagania i normy podane w załączniku 1 do niniejszej umowy.
Umowa z dnia 6. września 2001 r. o transporcie drogowym
Na zasadzie wzajemności, o ile umowy międzynarodowe ratyfikowane przez Rzeczpospolitą Polską nie stanowią inaczej, przedsiębiorca zagraniczny uprawniony do wykonywania transportu drogowego na podstawie prawa właściwego dla kraju jego siedziby może go wykonywać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na zasadach określonych w ustawie.
Ustawa z dnia 15. listopada 1984 r. – prawo przewozowe
Przewoźnik jest obowiązany podać do publicznej wiadomości zakres swojego działania, a w szczególności adresy punktów odprawy i sposób zawierania umowy przewozu.
Ustawa z dnia 16. kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców
Ustawa określa zasady stosowania norm dotyczących okresów prowadzenia pojazdów, obowiązkowych przerw w prowadzeniu i gwarantowanych okresów odpoczynku, określonych rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3820/85/EWG z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego2) oraz Umową Europejską dotyczącą pracy załóg wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe (AETR), sporządzoną w Genewie dnia 1 lipca 1970 r. (Dz.U. z 1999 r. Nr 94, poz. 1086 i 1087), zwaną dalej „Umową AETR”.
Ustawa z dnia 19. sierpnia 2011 r. o przewozie towarów niebezpiecznych
Ustawa określa zasady prowadzenia działalności w zakresie krajowego i międzynarodowego przewozu drogowego, koleją i żeglugą śródlądową towarów niebezpiecznych oraz organy i jednostki realizujące zadania związane z tym przewozem.